File(s) not publicly available
E00129: The Armenian History, written in Armenian and attributed to Sebeos in the 7th c., recounts the Emperor Maurice's request for the body of the Prophet *Daniel (the Old Testament prophet, S00727) from King Khosrow, followed by the miraculous refusal of the relics to move from Iran.
online resource
posted on 2014-11-01, 00:00 authored by naleksidzeThe Armenian History attributed to Sebeos, Chapter 14:
The chapter recounts the story of the Emperor Maurice's request from Khosrow the body of the prophet Daniel and accompanying miracles.
Եւ եղեւ ընդ աւուրսն ընդ այնոսիկ խնդրեաց թագաւորն Յունաց ի թագաւորէն Պարսից զմարմին մեռելոյ առն այնորիկ, որ կայր ի Շաւշ քաղաքի, ի գանձու արքային, եդեալ ի պղնձի աւազանի, զոր պարսիկն անուանէ Կաւ Խոսրով, եւ քրիստոնեայքն ասեն զԴանիէլի մարգարէի: Եւ արքայն Խոսրով հրամայէ տալ նմա զխնդիրն: Իսկ տիկինն Շիրին յոյժ խռովեալ էր ի վերայ իրացն. իբրեւ ոչինչ կարաց առնել զկամս թագաւորին դարձուցանել՝ հրաման ետ ամենայն քրիստոնէից աշխարհին, զի պահաւք եւ աղաւթիւք խնդրեսցեն ի Քրիստոսէ, զի մի՛ շարժեալ գնասցէ յաշխարհէն շնորհն այն:
Եւ ժողովեալ ամենայն երկիրն ի տեղին յայն, ուժգին խնդրուածովք եւ արտասուագոչ ողբովք խնդրէին ի Քրիստոսէ արգելուլ: Եւ ածեալ նմա ջորիս, եւ բերեալ նմա դեսպակ արքունի, եւ առին գնացին: Իսկ իբրեւ ելին ընդ դուռն քաղաքին, յանկարծաւրէն ցամաքեցան աղբիւրքն, որ ելանէին ի մէջ քաղաքին եւ հոսէին արտաքս. եւ ամենայն երկիրն վայիւ եւ աղաղակաւ գնային զհետ նորա:
Եւ եղեւ իբրեւ մեկնեցան ի քաղաքէն ասպարէզս երիս՝ յանկարծակի զտեղի առին ջորիքն որ ի դեսպակին. եւ ոչ ոք կարաց զնոսա շարժել ի տեղւոջէն: Եւ դարձեալ անդրէն յանկարծակի բռնաբար սուր սուր հարկանելով զամբոխն պատառեցին եւ զգունդն բռնութեամբ, եւ ընթացան անդրէն ի քաղաքն. եւ եղեւ իբրեւ մտին ընդ դուռն քաղաքին՝ անդրէն արձակեալ բղխեցին ջուրք գետոյն, եւ հոսէին ջուրքն արտաքս լի յորձանաւք ջուրց իբրեւ զառաջինն:
Գիտութիւն արարին կայսերն վասն նորա փութանակի: Եւ նորա տուեալ տանել նմա պատարագս՝ հրամայեաց առնել որպէս եւ նայն կամեցաւ. թողին զնա եւ գնացին ի բաց:
'It happened in those days that the Greek king [Maurice] requested from the Persian king the body of that dead man which was kept in the city of Shawsh [Susa], in the royal treasury, placed in a bronze container. The Persians called it [the body of] Kay Khosrov, and the Christians said it was that of the prophet Daniel. King Khosrov ordered his request to be honoured. But queen Shirin was greatly disturbed over these events. Since she could do nothing to change the king’s will, she ordered all the Christians of the land to beseech Christ with fasts and prayers that that [source of] grace should not be removed from the country.
The whole populace gathered at that place; with fervent requests and tearful laments they begged Christ to prevent [its departure]. They brought mules for it and a royal carriage, took [the body] and set off. But when they had gone out through the city gate, suddenly the springs which came up in the middle of the city and flowed outside, dried up. The whole populace with sighing and lamentation followed it.
It happened that when they had gone a distance of three stades from the city, suddenly the mules attached to the litter stopped, and no one was able to move them from the spot. Abruptly turning back, they forcibly broke right through the crowd and the troops, and ran into the city. When they entered the city gate, the waters of the river were released and flowed, and the springs gushed forth in abundance as before.
They rapidly informed the emperor [Khosrov] about this. He had offerings brought to it [the corpse] and ordered them to act as it wished. They left it and departed.'
Text: Abgaryan 1979, 85-86. Translation: Thomson and Howard-Johnston 1999, 30-31.
The chapter recounts the story of the Emperor Maurice's request from Khosrow the body of the prophet Daniel and accompanying miracles.
Եւ եղեւ ընդ աւուրսն ընդ այնոսիկ խնդրեաց թագաւորն Յունաց ի թագաւորէն Պարսից զմարմին մեռելոյ առն այնորիկ, որ կայր ի Շաւշ քաղաքի, ի գանձու արքային, եդեալ ի պղնձի աւազանի, զոր պարսիկն անուանէ Կաւ Խոսրով, եւ քրիստոնեայքն ասեն զԴանիէլի մարգարէի: Եւ արքայն Խոսրով հրամայէ տալ նմա զխնդիրն: Իսկ տիկինն Շիրին յոյժ խռովեալ էր ի վերայ իրացն. իբրեւ ոչինչ կարաց առնել զկամս թագաւորին դարձուցանել՝ հրաման ետ ամենայն քրիստոնէից աշխարհին, զի պահաւք եւ աղաւթիւք խնդրեսցեն ի Քրիստոսէ, զի մի՛ շարժեալ գնասցէ յաշխարհէն շնորհն այն:
Եւ ժողովեալ ամենայն երկիրն ի տեղին յայն, ուժգին խնդրուածովք եւ արտասուագոչ ողբովք խնդրէին ի Քրիստոսէ արգելուլ: Եւ ածեալ նմա ջորիս, եւ բերեալ նմա դեսպակ արքունի, եւ առին գնացին: Իսկ իբրեւ ելին ընդ դուռն քաղաքին, յանկարծաւրէն ցամաքեցան աղբիւրքն, որ ելանէին ի մէջ քաղաքին եւ հոսէին արտաքս. եւ ամենայն երկիրն վայիւ եւ աղաղակաւ գնային զհետ նորա:
Եւ եղեւ իբրեւ մեկնեցան ի քաղաքէն ասպարէզս երիս՝ յանկարծակի զտեղի առին ջորիքն որ ի դեսպակին. եւ ոչ ոք կարաց զնոսա շարժել ի տեղւոջէն: Եւ դարձեալ անդրէն յանկարծակի բռնաբար սուր սուր հարկանելով զամբոխն պատառեցին եւ զգունդն բռնութեամբ, եւ ընթացան անդրէն ի քաղաքն. եւ եղեւ իբրեւ մտին ընդ դուռն քաղաքին՝ անդրէն արձակեալ բղխեցին ջուրք գետոյն, եւ հոսէին ջուրքն արտաքս լի յորձանաւք ջուրց իբրեւ զառաջինն:
Գիտութիւն արարին կայսերն վասն նորա փութանակի: Եւ նորա տուեալ տանել նմա պատարագս՝ հրամայեաց առնել որպէս եւ նայն կամեցաւ. թողին զնա եւ գնացին ի բաց:
'It happened in those days that the Greek king [Maurice] requested from the Persian king the body of that dead man which was kept in the city of Shawsh [Susa], in the royal treasury, placed in a bronze container. The Persians called it [the body of] Kay Khosrov, and the Christians said it was that of the prophet Daniel. King Khosrov ordered his request to be honoured. But queen Shirin was greatly disturbed over these events. Since she could do nothing to change the king’s will, she ordered all the Christians of the land to beseech Christ with fasts and prayers that that [source of] grace should not be removed from the country.
The whole populace gathered at that place; with fervent requests and tearful laments they begged Christ to prevent [its departure]. They brought mules for it and a royal carriage, took [the body] and set off. But when they had gone out through the city gate, suddenly the springs which came up in the middle of the city and flowed outside, dried up. The whole populace with sighing and lamentation followed it.
It happened that when they had gone a distance of three stades from the city, suddenly the mules attached to the litter stopped, and no one was able to move them from the spot. Abruptly turning back, they forcibly broke right through the crowd and the troops, and ran into the city. When they entered the city gate, the waters of the river were released and flowed, and the springs gushed forth in abundance as before.
They rapidly informed the emperor [Khosrov] about this. He had offerings brought to it [the corpse] and ordered them to act as it wished. They left it and departed.'
Text: Abgaryan 1979, 85-86. Translation: Thomson and Howard-Johnston 1999, 30-31.
CC0